سیسیلی

دور آخر تورنمنت انتخابی پورتوروز 1958 میلادی که شش فینالیست آن از بین خود یکی را برای مبارزه بر سر عنوان قهرمانی جهان برخواهند گزید در جریان است. جوانترین شرکت کننده فقط 15 سال سن دارد و در مقابل یکی از پیشتازان جدول بازی می کند. رابرت جیمز فیشر در مقابل سواتزر گلیگسال مسن تر از او و استاد بزرگ با تجربه سطح جهانی با مهره سیاه بازی می کند. وریک، بیست

Svetozar Gligoric - Robert Fischer [B98]

Portoroz Interzonal Portoroz (21), 1958

1.e4 c5 2.Nf3 d6 3.d4 cxd4 4.Nxd4 Nf6 5.Nc3 a6 6.Bg5 e6 7.f4 Be7 8.Qf3 h6 9.Bh4 g5!?

گلیگوریک حیرت زده به جوانک خیره شده است. بابی فیشر ایده جسورانه ای از هرمن پیلنیک را در سیسیلی نایدورف بازی کرده است. این تنها یک ایده غافلگیر کننده برای حریفش نیست ، سرتاسر محل برگزاری بازی را مبهوت نموده است. فیشر راه در سیسیلی بد نام وسپرز می گذارد.
پسرک چشمهایش را با انگشتان دراز و اسنخوانیش پوشاند . نگاه عمیقش ثابت است. چشم هایش گاهی در صفحه این سو و آن سو می رود. حتی در این سن او کارشناس خبره ای در دفاع سیسیلی است. حریف یوگوسلاوش گیج شده است: پسرک سعی دارد با تجزیه و تحلیلش او را گول بزند یا دست به انتحار زده است؟

 

تقابل مشهور گلیگوریک و فیشر در واقع سه سال قبل از آن شروع شده بود. فیشر شاخه ای را انتخاب کرد که در انتخابی قهرمانی جهان در سال 1955 میلادی در گوتنبرگ سرنوشتی غریب را رقم زده بود. استادان آرژانتینی ، میگوئل نایدورف ، اسکار پانو و جرمن پیلنیک اساس آمادگی خود را برای این تورنمنت بر دفاع سیبسیلی نهاده بودند، اما پاول کرس با یک نو آوری پانو را در بخش اول تورنمنت شکست داد و کل استراتژی تیم آمریکای جنوبی را به هم ریخت.
آرژانتینی ها ترسیده بودند. اما در یک روز تعطیل مسابقات ، پیلنیک خوش قریحه با 9...g5 بهبود یافته سر رسید که به نظر می آمد سلاح قدرتمندی در مقابل نوآوری کرس است. تیم ارژانتین و کمک هایشان 24 ساعت را برتمامی جنبه های ایده شیطانی زیرکانه پیلنیک صرف نمودند، در آخر نایدورف بزرگ تصمیم گرفت: ما 9...g5 را بازی می کنیم.
این تصمیم منجر به " جنگ تمام عیار شطرنجی" در گوتنبرگ شد. آرژانتین پس از اتحاد شوروی قویترین تیم ملی بود ، در راند چهارده فرصت دست داد تا سه بازیکن آرژانتینی با مهره سیاه در مقابل شطرنجبازان روسی یفیم گلر ، بوریس اسپاسکی و پاول کرس قرار گیرند.

در حدود نیم ساعت پس از شروع دور چهاردهم طرح آرژانتینی ها همچون رعد و برق در آسمان آبی بود. تقریبا همزمان سه استاد بزرگ 9...g5 مطمئن را بازی کردند ، و موتور تجزیه و تحلیل استادان روس هم به خرد کردن آن پرداخت.

تنش در سالن به اوج خود رسید. سه صفحه نمایش وضعیت یکسانی را نشان می دادو در حالی که روس ها در عمیق ترین تفکر فرورفته بودند میگوئل نایدورف در سالن مسابقه پرسه می زد و سرخوش از بازیکنان نظرشان را در مورد وضعیت جویا می شد. یکی از آن ها سوتزار گلیگوریک بود که در گوتنبرگ ستون شطرنجی می نوشت. روی میزها تیزترین تاکتیسین در میان بازیکنان روس ، یفیم گلر ، اولین نفری بود که بازی کرد. بعد از سی دقیقه یک ترکیب سه حرکته را بازی کرد. قربانی یک اسب و پیشنهاد یک فیل و سپس یک حرکت آرام فیل :

10.fxg5 Nfd7 11.Nxe6 fxe6 12.Qh5+ Kf8 13.Bb5 Ne5 14.Bg3

اسپاسکی و کرس تقریبا با صرف یک ساعت همان حرکات راپیدا کردندکه دلالت بر پایان رویای آرژانتینی ها داشت. هر سه بازی را نایدورف ، پانو و پیلنیک تقریبا به یک سبک و سیاق واگذار نمودند.
این داستان "سیسیلی وسپرز" است ، قصه واریاسیونی که همچون ستاره ای دنباله دار ظاهر شد و به سرعت افول کرد. چه کسی جرئت داشت مجددا آن را بازی کند؟ پاسخ: پسری پانزده ساله ، و در یک بازی سرنوشت ساز ، یکی از مهمترین در دوره زندگیش !

فیشر وارد پورتوروز می شود
فیشر می دانست که گلیگوریک شاهد رویدادها در گوتنبرگ بوده است و تمام تجزیه و تحلیل روسها را در اختیار دارد. در واقع او بدون زمینه چینی قبلی نظر او را در مورد این واریاسیون مدتی قبل پرسیده بود. آخرین چیزی که استاد یوگوسلاو انتظار داشت دیدن حرکت 9...g5 به وسیله حریف دور آخرش بود. در خفا فیشر سخت بر روی شاخه پیلنیک کار کرده بود ، ساعت ها صرف کشف رازهای این شاخه کرد ، حتی بولتن های روسی زبان تورنمنت های سوردولوسک و چلیابینسک را در جستجوی ایده های نو مطالعه کرد. در روز قبل از بازیش او سفارش صبحانه و ناهار و شام را در اتاقش در هتل داد ، محصول خودش را که از آزمایشگاه بروکلین با خودش آورده بود مرور کرد و با خودش کلنجار رفت که در این بازی سرنوشت ساز این شاخه را بازی کند یا نه.

10.fxg5 Nfd7 11.Nxe6 fxe6 12.Qh5+ Kf8 13.Bb5 Rh7!N